அந்த யுத்த களத்தில, கிட்டத்தட்ட இறக்கும் தறுவாயில் அந்த உயிர் அவன் அனைத்தையும் கற்றுனந்தவனாய் அதிக வல்லமை படைத்தவனனாய், ஆனால் செய்த தவறுக்கான தண்டனையாய் தன் கடைசி மூச்சில் பத்து தலை இருந்தும், ஒரு தலையின் மூளை கூட சிந்திக்காமையின் காரணமாய், அந்த களம் பல உயிர்களை ஏற்கனவே பழி வாங்கியிறுந்தது.
" இலட்சுமனா.. நீ சென்று இராவணனிடம் உலகை பற்றி தெரிந்து கொள். பிரம்மனை தவிர வேறு யாரும் அவன் அளவு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை" - இராமன்.
இலட்சுமனன் இரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்த இராவணனின் தலையருகே சென்று " நான் உன்னிடம் உலகை பற்றி கற்றுக் கொள்ள வந்தேன்" என கூறி சில நிமிடம் நின்றார். பதில் இல்லை. இராமனிடம் வந்து நடந்ததை கூற.
" எந்த ஒரு மாணவனும் ஆசிரியர் தலை அருகே அமர்ந்து கற்றுக் கொள்ள மாட்டான் அவன் கால் அருகே சென்று அமர்ந்து கேள்"
இராமன் சொன்னபடியே செய்தான், அப்போது இராவணன் சொன்ன 3 விஷயங்கள்.
அதை இந்த காலத்தோடு ஒப்பிட்டு பார்ப்போம்.
1 ) எந்த ஒரு முக்கியமான (அ) முக்கியத்துவம் வாய்ந்த செயலையும் தள்ளி போடாதே முடிந்த அளவு விரைந்து முடி.
பிரச்சனை என்னன்னா, எது முக்கியம் எது முக்கியமில்லை கிறதே நம்மள்ள பல பேருக்கு தெரியாது.
முதல் முதல்ல பிள்ளைய விஜயதசமில்ல ஏன் ஸ்கூல் சேத்தனும்?
பாக்கெட் ல 100 ரூ தான் இருக்கு, செம ஹோட்டல் பிரியாணி வாசம் முக்க தொலைக்குது அது 100 ரூ, 100 ரூ தவிர வேற காசு கையில இல்ல, சம்பளத்துக்கு 2 நாள் இருக்கு. இப்போ பிரியாணி சாப்டே ஆகனும், பிரியாணியா ? இல்ல 2 நாளா?
டெய்லி 20 ரூ மாசம் 600 ரூ, SIP 25 வருஷம் 15% கூட்டு வட்டி 17.42 L? இல்ல 20 ரூபாய் ஏதோ ஒரு தண்ட செலவு?
எல்லோரோட ஃலைப் லையும் இப்படி தான் , இது முக்கியம் இது முக்கியமில்ல என பிரிக்க தெரியாம ஓடி இருக்கும், அல்லது ஒடி கிட்டு இருக்கலாம்.
ஒவ்வொரு ரெண்டு வருஷத்துக்கும் நம்ம முக்கியதுவம் மாறிகிட்டே இருக்கும். அத கண்டுபிடிக்க ஐன்ஸ்டீன் அளவு மூளை வேணாம். குறைந்தது நம்ம 10% மொத்தமா வேல செய்யுற மூளையை கொஞ்சம் வேல செய்ய வைப்போம். எப்போவும் நம்ம கண்ணும், காதும் நம்ம முக்கியத்துவத்துக்காக திறந்தே இருக்க வேண்டும்.
2) உன்னுடைய எதிரியை எப்போதும் குறைத்து மதிப்பிடாதே.
புராண காலத்துல வேனும்னா எதிரி வேற ஒருவனா இருக்கலாம். ஆனா இப்போ நமக்கு நாமே எதிரி தான்.
சத்தம் போட்டு ஒரு பொய்யை சொல்லும் போது உண்மை தூங்கும் னு நினைக்கறது,
ஒரு வேலையை செய்யும் போது வேண்டா வெறுப்பா செய்யுறது.
காட்டுகத்து கத்துற மேலாளர் நாமளும் அங்கிருந்து தான் வந்தோம்னு நினைக்காதது. இவன் என்னா சொல்லுறது , நாம என்ன கேக்குறது னு நெனைக் குற வேலையாள் தானும் ஒரு நாள் அந்த இடத்துக்கு போவோம்னு நெனைக் காதது.
14 மணி நேரம் வேலை செய்தும் 2 மணி நேரத்துக்கான முழு வேலையை செய்யாதது. வேலை செய்யுற இடத்துல முழு மனசோட வேலை செய்யாம இருக்குறது.
செம , அவன ஏமாத்திட்டோம்னு சந்தோச படும் போது நம்மள நாமே ஏமாத்தி கிட்டு இருக்கோம்னு தெரியாதது.
பிரச்சணை போட வேர் தெரியாம அத மேலோட்டமா தீக்குறது.
வீட்டுல இருக்குற பிரச்சன என்னனு தெரியாம சீரியல், ரியாலிட்டி சோ போன்ற பொழுது போக்கு நிகழ்ச்சிகளில் நாட்டம் செல்வது.
" உங்க வீட்டுல இருக்குற பால கொண்டு வந்து இந்த பெரிய அண்டாவுல தனித் தனியா ஒருத்தர் ஊத்துறது மத்தவங்களுக்கு தெரியாம ஊத்துங்க, நான் அந்த பால வச்சு வருஷம் முழுவதும் உங்க வீட்டுல பால் பிரச்சனை இல்லாம பன்னுறேன் னு ஒரு முனிவர் ஒரு கிராமத்துல சொல்லுறார். ஊர்ல இருக்குற எல்லாரும் ஒங்வொருத்தரா கொண்டு வந்த ஊத்துறாங்க, " இப்போ, இந்த பாத்திரத்துல அந்த அண்டால இருக்குற பால கொண்டு வரேன் னு, மந்தரத்த முனு முனுத்தார், ஆனா பால் வரல, என்னடானு பாத்தா, அந்த அண்டா முழுவதும் தண்ணி. அவன் பால் ஊத்துவான், இவன் ஊத்துவான் , நான் ஏன் ஊத்தனும், என்று சொல்லி ஒவ்வொருவரும் தண்ணி ஊத்த, அண்டா மொத்தமும் தண்ணி ".
இப்போ ஒவ்வொருத்தரும் தனக்கு, தான், தான் எதிரினு தெரியாம, என்ன செய்யுறோம்னு தெரியாம, " தான் " என்ற ஒரு பெரிய எதிரியை வளக்குறோம். கண்ணுக்கு தெரியுற எதிரியை கூட ஜெயிச்சுரலாம், ஆன இந்த எதிரி நமக்கு மட்டும் இல்லை - " நான் ஒருத்தன் வேல செய்யாதால் இந்த கப்பெனி முடங்கியா போயிற போவுது?" உண்மை என்னன்னா "இல்லை". இப்படி பல பேர் நினைத்தால் ????
3) ஒரு போதும் உன்னுடைய இரகசியத்தை வெளிபடுத்தாதே.
" இரகசியம் உன்னிடம் உள்ளவரை அது உனக்கு அடிமை, இல்லையேல் அதற்கு நீ அடிமை" .
சிறந்த எடுத்து காட்டு சோசியல் மீடியாவில் தன்னை பறைசாற்றுவதற்காக தன்னை பற்றி இடப்படும் ஸ்டேடஸ்கள். ஒரு ஆணிற்க்கு அது ஒரு பெரிய விஷயமாக தெரியாது, அனைவரும் அதை நிராகரித்து விடுவார்கள் ஆனால் பெண்களுக்கு ???? தினமும் ஏதாவது ஒரு வகையில் சோசியல் மீடியா விடம் பெண்கள் , ஆண்கள் என ஏதாவது ஒரு வலையில் விழுந்து விடுகின்றனர். அது பிறகு மூங்கில் காட்டில் பரவும் தீ போல பரவி விடுகிறது. முக்கால் வாசி புதியதாக சோசியல் மீடியா உள் வருபவர்களுக்கே இந்த நிலமை .
"நான் ரொம்ப டிப்ரஸ்ஸா இருக்கேன்னு, ஐ வான்ட் டூ டாக்' டூ சம் ஒன் ரீ கார்ஸ்" னு பேஸ்புக்லயோ, வாட்ஸ் அப் லயோ ஸ்டேடஸ் போடுற பசங்கள விட பொண்ணுங்களுக்கு வறுகிற " கமெண்ட் " ஆறுதல்கள் அதிகம். இத சொல்லியிறுக்க வேண்டாமோ என்கிற அளவுக்கு கமெண்ட்டுகள்.
வன்மம், வன்முறையை விதைத்து விட்டு நான் அதற்கு பொறுப்பள்ள என ஜகா வாங்கும் சினிமாக்கன். அதற்கு மேலான சீரியல்கள், இவ்வளவு தான் என்று சொல்ல முடியாத அளவுக்கு மோசமான ரியாலிட்டி சோக்கள், என்று எல்லாமே நம்முள் விதைத்த மாய பிம்பங்கள் .
இவைகள், மிக பிரம்மாண்டமாய் உருவெடுத்த ஒரு மாய வலை - பேசுகிற எல்லோரும் நல்லவர்களாய் தெரிகிற சோசில் மீடியா - ஆசுவாசபடுவதற்குள் அரங்கேறும் அசிங்கங்கள் - தொடரும் பிளாக் மெய்கள்- உருளும் தலைகள் - என்னற்ற கற்பனைகள்- அந்தரங்கத்தை சேர் மற்றும் டேக் செய்கின்ற துரோகங்கள், எல்லாம் இன்று வெறும் கையடக்கத்தில் .
நாகரீகம் என்ற பெயரில் அநாகரீகமாய் திரியும் அவலங்களாய் காலம் உருண்டோடிக் கொண்டே இருக்கும்.
கதாநாயகனாய் இருக்கும் நம் இரகசியம் - வெளிபடுமாயின் நாமும் கோமாரிகள் தான். நாம் அழ மற்றொருவர் சிரிக்கும் அந்த காலம் வெகு தூரம் இல்லை. - இரகசியத்தை இழந்தோமானால்.
இராவணனுக்கோ பத்து தலை தான். ஆனால் இங்கு நம்முடைய தலை ஏதோ ஒன்று தான், ஆனால் முகமூடிகள் ஆயிரமா? லட்சமா? தெரியாது.
கயிறை பார்த்து பாம்பு என அலறுவதும்,
" இருட்டுல ஏன் பயப்படுற?" - " பேய் ஏதாவது இருந்தா,?" - "ஏன் இருட்டுனா பேய் மட்டும் தான் வருமா? கடவுள் வராதானு" - கேக்குற அறிவுடமை வரும் வரை இருட்டுல பயந்து கிட்டே தான் இருக்கனும்.
" இருட்டுல ஏன் பயப்படுற?" - " பேய் ஏதாவது இருந்தா,?" - "ஏன் இருட்டுனா பேய் மட்டும் தான் வருமா? கடவுள் வராதானு" - கேக்குற அறிவுடமை வரும் வரை இருட்டுல பயந்து கிட்டே தான் இருக்கனும்.
நீ பார்க்கும் கண்ணாடி கூட மாய பின்பம் தான், ஏனெனில் இடவல மற்றம் உண்டு. அதையும் உண்மை, அத்தனையும் உண்மை என என்னும் நம் மனம் – நம்முள்ளான "நான் " என்னும் "என்னை " அறியாத வரை புராண இராவணனை ஒவ்வொரு விஜய தசமியிலும் வித விதமாக கொல்லலாம். ஆனால் நம் முள் பல முகமூடிகள் கொண்ட இராவணனை????
